Op 29 juli kreeg Marit de sleutel in ontvangst. Een leuk cadeautje op mijn verjaardag. Dat wordt dus klussen! En dat gaat niet helemaal van een leien dakje..
De grote schoonmaak
Mijn vakantie was net over en Marit en Veerle hadden nu vakantie met hun vader. Ik kon dus niet direct helpen maar hun vader is oprecht een hele handige Harry. Letterlijk. “Heel fijn zo’n klusvakantie, een keer wat anders dan Italië”, zei Harry. Ik denk dat hij de vakantie met de meiden zich anders had voorgesteld. Maar ja, wat moet dat moet! Dus met een afgeladen auto, vol met verf, kwasten, rollers en vooral schoonmaakmiddel, reed Harry met beide meiden naar de campus. Want de kamer van wie ze hem had overgenomen was nou niet echt de schoonmaakkoning. Niet dat je dat ook moet verwachten in een studentenhuis. Ze zijn die dag vol aan de slag gegaan om de kamer wat op te knappen en vooral de badkamer (gelukkig hoeft ze die niet te delen) te ontsmetten. Zo was alles al snel klaar. Wat een likje verf en schoonmaakmiddel wel niet kan doen! Het zag er schoon en fris uit voor een studentenkamer.
Inkopen doen bij IKEA
Die woensdag was ik vrij en moest de inboedel gekocht worden. We brachten het dan direct naar haar nieuwe stek. Jack kon niet mee, dus ik ging met mijn ex man en kinderen op pad. Ieders met een auto, want dan kon er lekker veel ingekocht worden aldus Marit. Dus hup naar de IKEA met z’n vieren. Ik ben nogal van de lijstjes, dus ik had alles opgeschreven wat Marit mooi en leuk vond, wat betaalbaar was en vooral wat noodzakelijk was. En dan denk je dat je snel door de IKEA zou kunnen gaan. Maar nee, de meiden hadden andere plannen. Overal op hun gemakje alles bekijken. Ondertussen zat ik te bedenken dat we voorlopig nog niet in Amstelveen waren. Dat ging dus een latertje worden, want alles moest natuurlijk ook nog in elkaar gezet worden. En ik hoef jullie vast niet vertellen hoe dat gaat bij de meubelen van de IKEA… Schroefje voor schroefje. Enfin, die meiden schoten dus niet op en op den duur was ik er wel klaar mee. Aan het gezicht van Harry te zien, hij ook! Ik haalde mijn lijstje tevoorschijn en ik zei tegen Harry: “Kom op, we gaan dit zelf wel even regelen, want die achttienjarige dochter bezit nog geen groot organisatorisch talent!” Hoewel Marit best zelfstandig is, blijft het shoppen in de IKEA echt geweldig (vooral om de Zweedse gehaktballetjes), terwijl ik graag alleen het noodzakelijke wil kopen en dan hup! Weer naar huis. Altijd die ellendig lange gangpaden die je altijd moet volgen. Pffff! Ik begrijp de verkooptechnieken van de IKEA best, en dus zijn de kortste routes nooit kort daar. Om tien uur in de ochtend kwamen we aan bij de IKEA, en ik geloof dat we om half één de snelweg weer op reden richting het westen van het land met onze auto’s volgeladen.
De grote verhuizing
Eenmaal aangekomen op de campus, moest alles elf hoog (!) naar boven. Dus, de liften vol en overstromende tassen om daarna nog alles in die kamer zien te krijgen. Eerst maar het bed in elkaar zetten (ja door mij) en daarna de gordijnen ophangen. En ondertussen had ik Harry zo gek gekregen dat hij het balkon ging schoonmaken. Ik zei het toch, mij zie je niet op dat ding!
Marit had direct die avond al een feest van de eenheid, dus ze bleef achter. Een bed en gordijnen zijn dan in ieder geval wel handig als je wilt blijven slapen. Het lekkere frisse dekbed erop. Deze had ik nog even uitgewassen zodat ze ‘onze thuisgeur’ toch een beetje bij zich had. Lekker vertrouwd, leek mij.
Nadat alle noodzakelijke dingen waren gedaan en opgeruimd, vertrokken wij weer richting huis en werden we enthousiast uitgezwaaid door Marit. Die had natuurlijk zin om te feesten en kon ons wel wegkijken. We kregen nog wel even op de familieapp een filmpje van haar kamer, zodat iedereen een indruk kon krijgen hoe haar kamer ging worden. De emmer, naast haar bed, stond er ook al. Klaar om gebruikt te gaan worden! Ze heeft die avond, met haar medebewoners, flink gefeest. En die nacht heeft ze de emmer ook van binnen goed gezien. Maar dat ging niet geheel goed…
Uit de hand gelopen feestje..
Ze was behoorlijk lam, zo begreep ik later, dat ze haar evenwicht in bed verloor en dat de inhoud van de emmer over haar, fris gewassen, dekbed viel. Ik zal jullie de details van die nacht besparen, zoals zij die nacht heeft geslapen. Brrrrr! De volgende middag ging mijn telefoon, Marit, of ik haar van het station wilde halen. Behalve dat ze moe was, en nog brak, had ze ook haar dekbed meegenomen. Of ik deze even wilde uitwassen! Ze had hem meegenomen de trein in. Wel in een vuilniszak, maar wat was ik blij dat ik niet naast haar in die trein zat. Had nu al medelijden met mede treinreizigers, want wat een stank kwam er van af!
Thuis gekomen alles gelijk de wasmachine ingegooid (wel door haarzelf natuurlijk). Wasmiddel er in en ons ‘thuisgeurtje’ erbij. Dat ‘thuisgeurtje’ is wasparfum. Echt waar, een tip: wil je alles heerlijk laten ruiken, ook dus vies ruikende dekbedovertrekken, gebruik dan wasparfum. Een paar druppeltjes bij het wasmiddel (ik doe het altijd in het bakje voor de wasverzachter) en je was blijft, over het algemeen, langdurig schoon en fris ruiken (bij normaal gebruik). Het haalt zelfs de stank van ondergekotste dekbedden weg!
Dat was dus Marit haar eerste nacht op kamers. Volgens mij ben ik straks drukker met een kind op kamers, dan dat ze nog thuis woont! Dit was nog maar één nachtje, dus ik ben benieuwd als ze straks daar permanent gaat wonen. Wat staat mij nog meer te wachten? Ik hou jullie op de hoogte!
Liefs,
Irene
-
Irma ten Napel 19 / Nov / 2021 @ 20:43
HAha, zeker!
-
Leuke blog, leren klussen is erg belangrijk! Handige vaardigheid om te hebben.
groet,
Josefien van https://nlshop.se.com/